Dag 14: Wells Gray

De winkel gaat pas open om 9u en het bezoekerscentrum om 10u, het had dan ook weinig zin de dag in Clearwater gehaatst te beginnen. Eten voor de middag en een plan van het Wells Gray Provincial Park, inclusief advies van wat te bezoeken, zijn namelijk van onschatbare waarde. Eenmaal dat op zak, ging het naar Wells Gray.

Allereerst ging het naar de Spahats Falls, waar mening toeristen zich vergapen aan het water dat uit een in de kliffen uitgehakte canyon stroomt, om daarna in een patroon als Lombard Street verder te zigzaggen tussen de kliffen, rotsblokken en bomen.

Omdat de middag zich reeds opdrong, gingen we vervolgens naar Dawson Falls, die ook wel de “Little Niagara Falls” worden genoemd. De waterval is enorm breed en je kan er vlakbij, waardoor je de kracht bijna tot in je botten voelt. En het water in je schoenen, letterlijk, maar dat vergeet je snel.

De Helmcken Falls, zeg maar het signatuur van het park, waren de volgende. Maar de donder die we bij Dawson reeds hoorde, vertaalde zich in hemels water. Je kan denken dat het van de vergapende waterval komt, maar het kwam echt wel uit de lucht. Gelukkig duurde het niet lang en gaf het de waterval een duister kantje. Door de bolvormige rotsen stijgt het water terug op en lijkt een geestkrachtige mist te ontstaan.

De South Rim Trail van 4 km enkel naar de achterzijde van de Helmcken waterval was nummer 4 op de planning, maar de agressief ontwaakte muggen deden deze Indiana Jones na 400 meter en een aantal beten toch maar terugkeren. Je kan veel voor iets overhebben … een stuk of 9 gok ik.

Het uitzicht vanop de Green Mountain Viewing Toren maakte veel goed. De weg ernaartoe was uitdagend. Verhard, niet geasfalteerd, met redelijk wat putten en scherpe bochten. Maar leuk om te berijden. Het bevestigd nogmaals dat je voor dit soort trips SUV-achtig moet gaan.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Als afsluiter hadden we, met een bang muggenhart, de Moul Trail. Deze brengt je in een uur naar de Moul Falls. We moesten toch een waterval zien in dit park? De waterval is wederom om tranende ogen van te krijgen. Zonder jas word je onderaan de waterval kleddernat als je er te lang blijft staan, maar dat is hij meer dan waard. De wandeling is klassiek Canadees, maar veel aangenamer dan de South Rim Trail door zijn breder pad (en minder muggen).

Eten doen we, zondigend tegen het principe van niet twee keer in exact dezelfde eetgelegenheid te dineren, in de Gateway Grill Bubble Tea and Espresso bar. De wachttijden liepen vandaag op en ook de muggen waren te gast, maar de gerechten zijn het waard.

Bonus! Onderstaand een paar extra foto’s genomen met de slow shutter app waardoor het water vervaagd. Eentje is genomen zonder het slow effect maar met een drama filter.

• 

• 

• 

• 

• 

Afbeeldingen: 15