Dag 16: Mornington
Is het verstandig om je planning aan te passen? Meestal wel en in dit geval zeker. We vertrokken een half uur vroeger dan gepland – mocht voor de verandering eens – en reden naar The Nobbies, waar we de “boardwalk” deden. De conclusie viel snel te trekken: vergeet Kiama en alle wilde stranden met metershoge golven … de golven aan The Nobbies zijn de overtreffende trap. Er is net als in Kiama een “Blowhole” waardoor het water meters in de lucht spuit en alles plots wit ziet van het schuim. De zeehonden hebben we niet gespot, ook al zit er naar lezen de grootste kolonie van Australië, maar het was erg onstuimig weer. Je zou voor minder een warm, droog plekje opzoeken.
Over het weer gesproken, het leek wel alsof we terug in België waren. Vandaag was het koud (zo’n 22 graden) en nat. Dat het ook hier hevig kan regenen merkten we toen we aan het gebouw van de Penguing Parade stopten voor een snelle foto. Het water begon plots met bakken uit de lucht te komen. Ach, het duurde niet lang en de autoruiten waren terug proper na het zand van gisteren.
De rit naar Mornington was niet van de poes en misschien waren we beter direct naar Melbourne gereden, maar dan zouden we de befaamde Mornington pier niet hebben gezien. Deze is een paar jaar geleden aan stukken geblazen door wind en water, en wordt nu hersteld. Hij ziet er modern en ouderwets tegelijk uit, een mooie combinatie, en hij is nu oerstevig. Het park dat vlakbij ligt bevat een paar mooie standbeelden. Ook het monument op de rots is het vermelden waard.
Na Mornington ging het via de Nepean Highway naar Melbourne. Een lumineus idee om de file te vermijden en wat meer te zien. Dat eerste is niet gelukt, meer zelfs, het is een vrij irritante baan met om de haverklap stoplichten en rotondes. Nog niet gesproken over zij die zich op de weg parkeren waardoor je plots nog 1 van de 2 rijvakken hebt. Dat hadden we net nodig. Maar je passeert een paar mooie locaties, dat is wel een feit. Echter, de volgende keer toch maar de tolweg. De tolweg nabij Sydney was 10 keer leuker.
Melbourne binnenrijden is de hel. Voetgangers nemen het niet zo nauw met de stoplichten, je moet je een weg zoeken in smalle straten, je staat plots vast op ongemakkelijke plaatsen … en dan sla je af in de straat waar het bordje van je hotel staat en kom je tot de conclusie dat je min of meer een winkelgalerij bent binnengereden en er enkel nog achteruit terug uit kan en daarvoor eerst nog moet keren op een plaats waar dit met moeite kan. Grote auto, prachtig idee. Daarom duizend maal dank aan de Chinees of Japanner – wil het kwijt zijn – die me vrijwillig en spontaan assisteerde met signalen. De parking, die bleek wat verderop te zijn in een winkelcentrum. Volg nooit zomaar de bordjes!
De avond brachten we door in Melbourne, waar we in de richting van de Docklands gingen voor een diner met blijkbaar gratis drank. Ze waren hem vergeten en trokken er zich er niet eens iets van aan … ach, no worries.
Wilde dieren
We hebben het er nog niet over gehad en het is geen leuk onderwerp, maar dode wilde kangoeroes zie je bijna dagelijks naast de weg. Dit is de pure realiteit en de dieren, wel … ik heb twee kloeke vogels tien meter voor mijn in beweging zijne auto zien landden.
Afbeeldingen: 11