Dag 16: Abel Tasman Coastal Track
Vandaag bezoeken we het Abel Tasman National Park. We boekten gisteren reeds de Abel Tasman Watertaxi, want Abel Tasman is geen park om met de auto te bezoeken. We stappen om 10:20 op de parking in de boot, die op een aanhangwagen staat. De aanhangwagen hangt aan een traktor en daarmee rijden ze ons naar de zee. Ze laten de boot achterwaarts in het water en een beetje later scheuren we over het water.
De taxi maakt eerst een stop bij de Split Apple Rock – waar we ‘s avonds nog even met de auto naartoe wouden, maar bespaar je de rit -, een rots in de vorm van een gespleten appel. Volgende stop is Anchorage Beach, waar een paar klanten uitstappen. Wij gaan naar het verder gelegen Bark Bay.
Van Bark Bay begint de hemelslange wandeling terug naar de auto, die bij het Park Cafe aan de start van de Abel Tasman Coastal Track staat. Het doel is simpel: de Abel Tasman Coastal Track volgen tot we terug bij de auto zijn. Deze wandeling die op papier zo’n 23 km lang is, is met onze aftakkingen er 36,2 geworden. Ze duurde geen 6,5 uur, maar met pauzes en stops 7,75 uur.
Onderweg zien we goudgele stranden, een helderblauwe zee, weka’s, andere vogels, planten, bomen, rivieren, stroompjes, bruggen en veel meer. De hoogtepunten zijn de Falls River Suspension Bridge, Torrent Bay, de uitstap naar de Cleopatras Pool (niet over de rivier gekropen), Apple Tree Bay en Tinline Bay. Bij die laatste was het laagtij zodat we op het strand konden om de kleine tunnel te zien. Bij Sandy Bay liepen we zelfs door de zee, dat is korter maar terug aan land geraken is wel lastig.
En daarmee zijn we op deze zonnige dag terug aan onze auto geraakt, moe maar voldaan.
