Dag 0: Air Canada
Het startschot is gegeven, we zijn op weg naar Canada. Wel ja, intussen zijn we daar al, dus laten we even teruggaan in de tijd.
Eigenlijk zijn we dag -1, het vertrek stond namelijk gepland op maandag 20 juni 2022. Gelukkig hebben we daar 72u voor vertrek verandering in gebracht, want echt veel vliegtuigen zijn er op 20 juni in Zaventem niet vertrokken. Niet dat het op 19 juni zoveel beter was, nog voor vertrek naar de luchthaven liet Air Canada al weten dat de vlucht vertraagd was, met 70 minuten.
Vlucht AC833 van Brussel naar Montréal vertrok goed te laat. Niet echt een verrassing, op Flightradar24 kleurt de vlucht bijna dagelijks rood. Tussen het Verenigd Koninkrijk en Ierland was het wat turbulent. In de lucht, voor alle duidelijkheid. Bij aankomt van het Canade vasteland werden we nog eens door elkaar geschud. Gelukkig zaten we in een Boeing en niet in een Airbus, ik laat in het midden of dit nu positief of negatief is.
Na de landing in Montréal, stralende blauwe lucht, een passage bij de grenspolitie. Het leek even alsof ze me niet hadden verwacht, maar een auto-verhuur-contract was voldoende om ze te overtuigen. Daarna via ondergrondse kelders van “ooit witte” muren naar de terminal. Wat wachten, 2u, naar de gare. Uiteraard waren ze weer goed op tijd met boarden, zo’n drie kwartier te laat.
Vlucht AC307 met een Boeing 737 Max 8. Een groot stuk over de Verenigde Staten gevlogen in deze, niet zo speciale, vogel. Een ruwe landing te Vancouver 4u55 later kwam als verlossing. Over landen gesproken, bij Aur Canada zetten ze er nogal de rem op. Misschien moeten ze eens wat vroeger de wielen het asfalt laten kussen, of om een langere baan verzoeken. Nooit eerder heb ik piloten zo voelen remmen.
Omdat we binnenlands vlogen liepen we zo door en ook de koffer was er al. Dus naar de taxi om met open raam een dollemansrit van 30 minuten te ondergaan. Ik bespaar de details, maar de emergency break moet af hebben gestaan.
Eenmaal in het hotel ging het vlot, totdat ik ontdekt dat de afvoer niet afliep. Dus naar de receptie. Maintenance kwam direct mee en die zei “dat wordt een andere kamer vrees ik, dat hele spel moet open”. Dus van verdieping 4 met zeezicht naar verdieping 1 naast de parking. Kreeg wel een tweede bed, wat een hogere klasse is. Ben waarschijnlijk de eerst klant die een upgrade als downgrade bestempeld, maar na een korte uitstap in de stad om drank, een telefoon dat we morgen terug naar verdieping 4 mogen verhuizen. Naar een kamer mét zeezicht en een salon in plaats van tweede bed.
Met dit eerste verhaal, beginnen we aan een tocht van 30 dagen. Correctie, door de staking worden het er 31.
Afbeeldingen: 6