Dag 7: Kings Canyon
Te vroeg, veel te vroeg, gelukkig is dit de laatste keer. Na 6:30 en 5:05, maakten ze er vandaag doodleuk 4:05 van. Dat betekende opstaan om 03:20 (‘s nachts) want de koffers moesten mee en er moest ook nog uitgecheckt worden. Gelukkig waren zowel wij als de bus op tijd. We reden richting Kings Canyon.
Rond 07:00 kwamen we aan bij een plaatsje om te ontbijten. Voor een Brit of Australiër was het geweldig: bonen, worstjes, spek, eieren… Voor iemand die continentaal ontbijt, was er enkel toastbrood met jam. Jammie?
Na het ontbijt kregen we een formulier dat we moesten invullen als we de 3 uur durende wandeling wouden doen. We moesten verklaren 3 uur rond te willen sleuren met 3 liter water, dat we 2 meter van de randen zouden blijven en dat we zelf opdraaien voor alle kosten als we (medisch) in de problemen kwamen.
Eenmaal de formaliteiten achter de rug waren, reden we naar de canyon, want we moesten voor 09:00 de 500 treden beklommen hebben. De reden was dat de toegang tot de Rim walk om 09:00 sloot uit veiligheidsredenen. Het was geen lachertje en na 200 treden kreeg je de keuze tussen: terugkeren of wandelen. We waren op tijd en uiteraard gingen de meesten door (op 2 na) en werden we gedurende 3 uur op een mooi zicht op de canyon getrakteerd, inclusief een zicht op de tuin van Eden. Foto’s zeggen genoeg.
Na de wandeling gingen we eten, op eigen kosten in een restaurant dat zij kozen, niet dat er alternatieven voor de hand waren in het midden van niemandsland. Het Kings Canyon Resort was de enige optie.
Volgend op het eten kwam een rit van 2 uur naar het centrale punt waar alle bussen samenkwamen. Een omweg die toch wat extra reistijd heeft gekost. – Als je de andere weg nog niet genomen hebt en die korter is, dan neem je toch die? – Rond 14:45 stapten we over op de bus van Jerry, een geweldig vriendelijke chauffeur waarover ik al eerder schreef. Hij vertelt de hele reis weetjes, vervelen doe je je niet. Op deze bus zaten ook de twee Nederlandse dames die quasi dezelfde route deden, maar die er deze ochtend plots niet bij waren. Bleek dat zij gisteren Kings Canyon al hadden bezocht, terwijl ik vrije tijd genoot en kamelen bezocht. Het vroeg opstaan is hen bespaard gebleven, maar ze moesten wel genoegen nemen met de kortere wandeling.
Op weg terug stopten we nog even in Erldunda, het midden van de middens, waarmee ze verwijzen naar het feit dat je het midden van Australië op verschillende manieren kan bepalen. Als je van al deze uitkomsten het midden neemt, dan kom je in Erldunda terecht. Op diezelfde weg kwamen we ook wegenwerken tegen. In plaats van rode lichten zetten ze hier aan beide kanten een auto met een mannetje met een stop/slow bord en komt er een auto aanrijden die je escorteert naar de andere kant. Ook zagen we een paar windhozen, die ze Willy Willies noemen.
Weetjes
- De solar challenge van Darwin naar Adelaide passeert via Alice Springs en gaat over de snelweg die ook wij namen.
- Je hebt tussen Alice Springs en Ayers Rock/Yulara geen gsm-ontvangst. In de parken wel, maar het netwerk noemt “Alleen SOS”. Internetten moet je er niet doen.
Afbeeldingen: 12