Dag 14: West Coast
Je kan blijven hopen, maar als de ochtend “Gloomy” – grauw, grijs, bewolkt, regen, … – begint in een gletsjergebied, dan kan je er bijna zeker van zijn dat je niet moet hopen op beterschap. Het giet als we de wandeling naar het uitzichtpunt op de Franz Josef gletsjer doen, gelukkig duurt het maar 30 minuten heen en terug, 50 als je ook de Sentinel Rock erbij neemt en wat rondkijkt. Buiten een grijze massa lucht en wat watervallen op de rotsen, is er geen gletsjer te bespeuren. Ik wil het geloven dat hij voor me lag, maar ik heb hem niet gezien. Dat hij sinds 1908 serieus ingekort is, helpt ook niet.
Op naar het volgende, Hokitika, een dorpje waar je een Heritage Walk kan doen. De wandeling begint goed, dan met wat miezer, maar ze eindigt met een kletsnatte broek (en daar was slechts een minuut voor nodig). De klok in het centrum is het bekendst, de andere oude gebouwen zijn mooi en oud, maar echt speciaal zijn ze niet.
Met de verwarming op 28 en blazers op het maximum, rijden we naar Shantytown, maar als we de parking oprijden dan zien we een bordje waar staat dat ze om 15u sluiten. De website bevestigd dit, al gaven ze in het bezoekerscentrum van Hokitika aan dat ze tot 17u open waren en het was nog maar 15u30. Omkeren dan maar, al was het al maar omdat de hemelsluizen opnieuw open gingen. Het ziet er beeldig uit, een nagebouwd mijnwerkersdorp dat doet denken aan westernfilms, en het is spijtig dat het van de planning geschrapt moet worden, maar de broek was net droog …
Greymouth is onze volgende stop, waar we eten inslaan en door de regen wat rond kuieren in het dorp. Echt speciaal is het niet. De klassieke half overdekte winkelstraat, wat oude gebouwen, … maar er is een verleden. Een paar oude gebouwen, een treinstation, een mooie promenade langs het water, standbeelden, … ja, Greymouth is zeker een uurtje wandelen waard. En ineens kwam de zon erdoor, toen was het pas echt leuk.
We rijden verder naar het hotel in Punakaiki, waar we ‘s avonds nog een wandeling maken aan de Pancake Rock & Blowholes, maar omdat we die morgen bij daglicht nogmaals doen (volgens de planning), houden we dat tot morgen.