Dag 17: Icefields Parkway
We begonnen de ochtend met goede moed, maar wisten dat we te laat in Jasper zouden vertrekken. Maar er was een goede reden voor, we moesten onze lunch nog gaan shoppen want je weet niet altijd waar je rond lunchtijd bent. Daarna was het tijd voor de Icefields Parkway (onderdeel van Jasper National Park en dus “tolweg”) .
De eerste halte was Mount Edit Cavell, waar we een geweldige tijd hadden met het beklimmen van de iets meer dan 10 km bochtige weg. Op het einde werden we beloond met een berg met sneeuw en een meer met ijs. We volgden het pad, en net als alle toeristen ook het deel na het grote waarschuwingsbord. Meestal vallen de stukken van de bergen nadat ik er geweest ben, dus ik moest me geen zorgen maken. Het ijs dat we zagen, dat was aan het smelten, over een maand zouden de grote klompen wel eens weg kunnen zijn.
Tweede stop, de Athabasca Falls, een waterval die zich al in verschillende bochten langs de rotsen heeft gewrongen en daarbij zelfs een droogstaand kanaaltje heeft achtergelaten. Het water gutst hier talrijke meters omlaag om zich door een smalle kloof te wringen richting de brede rivier waar sommige toeristen bootje op gaan varen (en nat worden). Voor de duidelijkheid, deze schrijver bleef op het droge.
Je zou beginnen denken dat Canada maar één bezienswaardigheid heeft: watervallen. De Sunwapta Falls waren dan ook de volgende. Hier splitst de rivier in 3 watervallen die al vallend 1 grote worden om daarna via een smalle spleet richting een bredere kloof te bewegen die er haaks op staat. Je hebt ook de Lower Sunwapta Falls, zo’n 1,2 km verder, dewelke de wandeling meer dan waard zijn. Het zijn er 4 die vlak na elkaar het water omlaag brengen. Interessant weetje: potholes zijn de cirkelvormig uitgesleten rotsen, als een gevolg van het water dat erin stroomt en zich als een diamantboor een weg omlaag boort. Een ruige waterval zal na verloop van tijd dus dieper worden.
Upper 
Upper, na bocht 
Lower
Na deze waterval reden we door magische berglandschappen, met besneeuwde toppen, groene richels en blauwe gloed. Ook een prachtige rotswaterval, de Tangle Creek Falls, konden we meepikken.
Overnachten doen we in de Glacier View Lodge, een hotel vlak tegenover de Athabasca Glacier. De wandeling naar de top van het uitzichtpunt hebben we niet meer gedaan, maar tot aan de parking zijn we wel gestapt. Reden: geen tijd (reservatie restaurant) én het uitzicht op de gletsjer vanuit het hotel / restaurant is niet zoveel verschillend.
Nota: vandaag gespot … herten, geiten en eekhoorns.
Afbeeldingen: 16