Dag 6: Kata Tjuta
Soms moet je vroeg uit de veren als je iets moois wilt zien, in Australië is dat niet anders. Daarom kwam de bus deze ochtend al om 05:05 langs. De reden was simpel: we moesten voor zonsopgang bij het uitkijkpunt zijn.
Toen we aankwamen bij het uitkijkpunt was het nog vrij donker. Op een plastic picknicktafel stonden wat versnaperingen en ochtenddrank, verlicht met een draagbare lamp. De rode en daarna groene lichtjes volgend gingen we richting het uitkijkplatform. Er stond een fris windje en Uluru – dezelfde rots van gisteren – begon al langzaam van kleur te veranderen. In de verte zagen we ook Kata Tjuta liggen, een andere rots. Toen het iets voor 06:27 was begon de magie. De zon kwam op en hulde Uluru in een oranje waas. Langzaam verdween het duister en lichtte Uluru quasi rood op. Vandaag was het wel een schot in de roos: een prachtige zonsopkomst.
Daarna ging het naar Kata Tjuta, een andere heilige rots waar nog steeds rituelen worden uitgevoerd. We gingen eerst naar een uitkijkplatform en daarna naar Walpa Gorge, wat je een kloof zou kunnen noemen. Na de wandeling keerden we terug naar het hotel.
De namiddag bestond uit vrije tijd, maar op het bord lazen we dat er om 12u een zon-kijkmoment was … alleen is dat slechts 3 dagen in de werkweek, dus gingen we eten, het is namelijk zaterdag.
Wat moesten we in de namiddag doen? Om 14u was er een uiteenzetting rond donkere materie, of we konden het idee van Jerry (de buschauffeur van gisteren en deze ochtend) volgen en naar de kamelenboerderij gaan. Dat laatste is het geworden, na eerst een rondje in het dorp af te leggen en een verborgen uitkijkpunt te ontdekken. Daarna even water tanken in de kamer en via een rode zandweg de kamelenboerderij zoeken. Het was snikkend heet en de weg lag in de open zon, maar de boerderij was het waard. Er was een emoe, ezel, geit, dromedarissen en een school roze vogels (de Galah of roze kaketoe). En dan vergeet ik beslist nog iets. De vogels zagen er zo lief uit dat ik eentje vroeg of hij mee wou, maar hij leek niet erg enthousiast. Na de boerderij ging het via een uitkijkpunt waar we een prachtig 360 graden zicht op Uluru en Kata Tjuta hadden naar het Desert Garden hotel, voor een gegidste wandeling in de tuin. Onze gids Leon was geweldig en toonde ons heel wat zoete (eetbare) planten, maar we bleven er beter van af voor in geval de tuinman pesticide gebruikt.
‘s Avonds ging het naar de supermarkt en restaurant Geckos Café, waar weeral wat ludieke gasten zaten. En dat schrijf ik terwijl ik in de openlucht in het restaurant zit.
Weetje
Misschien vraag je je af wanneer ik dit schrijf? Meestal tussen het bestellen en opeten van het avondeten. De foto’s voeg ik in de kamer toe, nadat ze zijn overgezet van mijn fototoestel.
Afbeeldingen: 18