Dag 5: Uluru

8 februari 2019

Is vroeg opstaan leuk? Nee, en al zeker niet als het alle dagen vroeger en vroeger wordt.

Om 6:30 stond de bus aan de stoep en vertrokken we gepakt en gezakt. De chauffeur gaf ons een gepersonaliseerd boekje met daarin het reisschema. Mooi op tijd voor gisteren, want ook die info stond erin. Na een aantal stops bij wat andere hotels, reden we richting Uluru en Yalara.

De rit duurde lang (vertrek 6:30- aankomst 13:10) maar had wel wat tussenstops. De eerste was een restaurantje nabij de kamelenboerderij, maar kamelen of dromedarissen heb ik er niet gezien. Bij de volgende stop stond het in het teken van de emoe, wat een koddige beesten! Kwam er zelfs eentje naar ons toe, maar ik bewaarde toch maar wat afstand, vertrouwde dat beest voor geen veer. Bij deze stop sloegen we ook een lunch in, wat aanbevolen werd in ons reisschema. De derde stop was een uitzichtpunt op Mount Conner en een zoutmeer. Prachtig uitzicht.

Om 15:05 stapten we op bus Y17. Deze zou ons tot aan de voet van Uluru brengen, een rots met heilige zijdes. De rots is hol op bepaalde plaatsen en ligt eigenlijk op zijn zij, waardoor je enkel 400 meter ziet en er nog eens (naar schatting) 6 kilometer onder de grond zit. We bezochten het bezoekerscentrum en reden om de rots heen tot bij de Mutitjulu Waterhole en daarna naar het punt waar je de rots kan beklimmen. Echter, Uluru beklimmen doe je sowieso al niet en aangezien er veel doden vallen mag het vanaf eind dit jaar (als ik het goed begrepen heb) helemaal niet meer. Na de wandeling ging het naar het uitzichtpunt voor de zonsondergang. Een hoogtepunt dat een beetje teleurstelde door bewolkt weer. Wat we wel met 99,99% zekerheid kunnen zeggen is dat alle foto’s in reisgidsen die mooie rode/levendige kleuren weergeven naar alle waarschijnlijkheid (automatisch) bijgewerkt zijn*. De functies levendige en warme kleuren doen wonderen.